W trakcie wdrażania planowanego rozporządzenia UE w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych PPWR (Packaging and Packaging Waste Regulation), Bundesrat, wyższa izba niemieckiego parlamentu, zażądała zmian w proponowanych przepisach.

Na przykład posłowie postulują, że nie powinno być żadnych wyjątków dla opakowań na bazie papieru z kwot dotyczących zawartości recyklatów lub zasad ponownego użycia.

– Opowiadamy się za regulacjami neutralnymi materiałowo. Tam, gdzie opakowania wielokrotnego użytku mają być promowane ze względów ekologicznych, nie może być ogólnych wyłączeń dla niektórych rodzajów materiałów, w przeciwnym razie jeden produkt jednorazowego użytku zostanie zastąpiony innym – poparła głosy z parlamentu Isabell Schmidt, Dyrektor Zarządzająca ds. zarządzania recyklingiem w niemieckim stowarzyszeniu Industrievereinigung Kunststoffverpackungen.

Podobnie zasugerowano, że nie powinno być wyjątków od stosowania plastiku pochodzącego z recyklingu, gdy jest on łączony z innymi materiałami opakowaniowymi.

– To rozporządzenie jest bezsensowne i promuje przejście na nie ekologiczne materiały kompozytowe – dodała Isabell Schmidt.

Przedstawiciele branży stwierdzili również, że zgadzają się z zaleceniem Bundesratu aby od 2030 roku zaostrzyć kryteria przydatności opakowań do recyklingu do co najmniej 80% zamiast 70%. Wezwali też do większego skupienia się na monomateriałach w pełni nadających się do przetworzenia.

– Opakowania, dla których od momentu powstania planuje się utratę 30% materiału, nie powinny być w ogóle wprowadzane na rynek – postulowała Isabell Schmidt.

Industrievereinigung Kunststoffverpackungen podkreśla, że z zadowoleniem przyjmuje również wyjaśnienia izby wyższej, że obliczanie opłaty licencyjnej za opakowania z tworzyw sztucznych powinno opierać się wyłącznie na ich przydatności do recyklingu, a opakowania przemysłowe lub na dużą skalę powinny być szczególnie rozpatrywane w tym kontekście.

Stowarzyszenie sugeruje również wprowadzenie elastyczności w zakresie kwot zawartości recyklatów.

– Warunki wstępne zastosowania recyklatów są bardzo różne – na przykład znacznie więcej surowców wtórnych można wykorzystać w wiadrze na farbę niż w opakowaniu szamponu czy żywności. Dlatego sensowne byłoby zapewnienie balansu między różnymi producentami. Liczy się nie to, gdzie wykorzystywany jest materiał pochodzący z recyklingu, ale to, że zastępuje się nim większą ilość plastiku na bazie ropy naftowej – argumentowała Schmidt.

Rynek wewnętrzny UE potrzebuje jednolitych zasad dotyczących opakowań i aby to osiągnąć, niemiecka izba wyższa chce powstrzymać poszczególne państwa członkowskie UE przed wprowadzaniem wyższych kwot ponownego użycia opakowań, co Stowarzyszenie również przyjęło z zadowoleniem.

– Kwoty dotyczące ponownego użycia muszą być regulowane jednolicie w całej UE – stwierdził Martin Engelmann, Dyrektor Generalny Stowarzyszenia.

Rada Europejska i Parlament Europejski mają omówić wniosek w nadchodzących miesiącach i przedstawić propozycje poprawek. Po zakończeniu dyskusji Komisja Europejska dołączy do rozmów i dopiero wtedy rozporządzenie wejdzie w życie i zacznie obowiązywać we wszystkich państwach członkowskich UE. Ramy czasowe tego procesu są w chwili obecnej nie do określenia.