W swoich kwartalnych publikacjach AMI Consulting przybliża dynamiczny obraz branży recyklingu chemicznego. Jesienią ubiegłego roku analiza przeprowadzona przez AMI wskazała na znaczący punkt zwrotny w dziedzinie recyklingu chemicznego.

Pierwsze działające zakłady oznaczały koniec opóźnień i porzuconych planów, sygnalizując kluczowy moment. W obliczu wyzwań związanych z pandemią Covid-19, partnerzy w łańcuchu dostaw chętnie obserwowali możliwości skalowania tej branży.

Kolejne kwartalne aktualizacje ujawniały ważne zapowiedzi między wrześniem 2022 r., a marcem 2023 r., z planowanym uruchomieniem dodatkowych zakładów w 2023 r. Większe moce produkcyjne były przygotowywane do uruchomienia do 2030 roku. Branża była gotowa do szybkiego rozwoju, a wiele firm poczyniło kroki w zakresie tworzenia nowych lokalizacji i pozyskiwania inwestycji.

Napędzany popytem postęp w sektorze recyklingu chemicznego, szczególnie w Europie, jest zgodny z ambitnymi celami Komisji Europejskiej w zakresie zawartości materiałów pochodzących z recyklingu. Jak podkreślono w raporcie AMI na temat recyklingu mechanicznego tworzyw sztucznych w Europie, sam recykling mechaniczny jest niewystarczający.  W nowym tegorocznym raporcie zidentyfikowano lukę 3.919 tys. ton w wydajności recyklingu mechanicznego do 2030 r., co będzie wymagało inwestycji w wysokości 4.7-5.9 mld euro.

Gwarancja bezpieczeństwa prawnego staje się nieodzowna w miarę zbliżania się terminu wejścia w życie rozporządzenia w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (PPWR) i jego celów w zakresie zawartości materiałów pochodzących z recyklingu. Stowarzyszenia branżowe, w tym EURIC, opowiadają się za ujednoliconymi zasadami obliczania zawartości surowców wtórnych z technologii recyklingu chemicznego.

Porównania oceny cyklu życia (LCA) odgrywają kluczową rolę w definiowaniu lepszych rozwiązań dotyczących recyklingu. W raporcie technicznym JRC porównano środowiskowe i ekonomiczne aspekty recyklingu mechanicznego, fizycznego i chemicznego ujawniając, że recykling jest korzystniejszy niż odzysk energii. W szczególności technologia recyklingu chemicznego (częściowa glikoliza) wypadła prawie tak dobrze, jak recykling mechaniczny pod względem emisji dwutlenku węgla.

Ekonomiczna wykonalność wymaga uwzględnienia słabo rozwiniętego charakteru fizycznych i chemicznych technologii recyklingu. W raporcie oszacowano dodatnie zyski netto dla technologii recyklingu chemicznego do 2040 r., podkreślając potencjał branży, choć wymagający ciągłej ewaluacji w miarę dojrzewania technologii.

Konkurencja pomiędzy surowcami pojawia się jako kwestia dyskusyjna, a lepsza wiedza na temat składu surowców ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia konkurencji pomiędzy recyklingiem fizycznym, chemicznym i mechanicznym.

Znaczące inwestycje, takie jak plan członków organizacji Plastics Europe dotyczący zainwestowania ponad 8 mld euro w recykling chemiczny do 2030 r., podkreślają zaangażowanie branży w osiągnięcie ambitnych celów. W miarę postępów rozwoju recyklingu chemicznego, konieczne jest uznanie zaawansowanego charakteru recyklingu mechanicznego, wymagającego znacznych funduszy na jego potencjalną realizację.

Ogólnie rzecz biorąc, branża recyklingu chemicznego znajduje się w kluczowym momencie, napędzana popytem i zapotrzebowaniem na alternatywne technologie recyklingu. Wsparcie legislacyjne i strategiczne inwestycje mają kluczowe znaczenie dla osiągnięcia ambitnych celów wyznaczonych przez Komisję Europejską i stowarzyszenia branżowe. Debata na temat konkurencji w zakresie surowców podkreśla znaczenie zrozumienia i optymalizacji praktyk zarządzania odpadami.